vitiði.....mikið lifandis skelfing er ég heppin með manninn minn, fjölskylduna, ættingja og vini. mínir nánustu eru allir sem einn í sérflokki.
það eru ekki allir svona heppnir. og ég er afskaplega þakklát öllu yfir og allt um kring.
dagurinn byrjaði annars ágætlega, það var bytta á bílastæðinu sem reyndi að sníkja af mér pening, hefur sennilega ætlað að vera ógnvekjandi en mistókst vegna þess að lyktarskýið sem fylgdi honum hefði sjálfkrafa ýtt manni fjær, ef hann nálgaðist um of. þarf greinilega að fara að eitra þarna í vesturbænum. morar allt í unglingi og óþjóðalýð.
ég fer á hádegisfund hjá vr " hvernig á að laða fram það besta í fólki". verður áhugavert. kannski tekst þessum fyrirlesara að laða fram það besta í mér. veitir ekki af, ég er búin að vera eitthvað svo bitchy undanfarna daga, og pota hornunum í allt og alla. sem er ekki ákjósanlega staða. þó að ég treysti þeim sem þekkja mig auðvitað til að vita að ég meina ekkert með hnútukastinu, er ekki þar með sagt að ég hafi vit á þvi að passa mig á að styggja ekki fólkið sem þekkir mig ekki. þetta er auðvitað þverstæðukennt viðhorf. hverjum er ekki sama um fólkið sem þekkir mann ekki?
en ég lagast eftir smá, engar áhyggjur. það þarf bara að klóra mér á aðeins á bakvið eyrun, þá fer ég að mala á ný.
svona upplifanir eins og í gær (nánari útskýringar kalla á kaffispjall) kenna manni að meta það sem maður hefur. og það að fólk skuli umbera mig þrátt fyrir alla mína meingalla, er mér oft á tíðum óskiljanlegt.
annars heyrir til tíðinda í kvöld, svavar ætlar að kíkja við í sína fyrstu heimsókn á vesturgötuna. kemur í ljós hvort það stenst ;Þ
