mja, eitthvað andleysi hrjáir mig þessa stundina. held á ég hafi svitnað dágóðum hluta vinstra heilahvels í ræktinni í morgun. verð að kippa því í liðinn fyrir 6, þá skundar fangor í dalinn góða og leikur við flinka fólkið. á í einhverjum erfiðleikum með að röfla upp textanum mínum, sem er alveg með ólíkindum þegar maður pælir í hlutum eins og 2 síðna monológum sem runnu áreynslu-og villulaust upp úr manni hér á árum áður, og þeirrar staðreyndar að ég kunni meirihlutan af textanum í draumnum fyrir. sveiattan barasta. ekki fallegt afspurnar það.
hef dáltið verið að velta fyrir mér lífinu og tilverunni síðustu daga. það er gott að vera til. vont að vera með stórt hjarta. stundum væri held ég ágætt að geta bara slökkt á tilfinningalífinu tímabundið. þannig verður maður ekki til vandræða, hvorki sjálfum sér né öðrum. auðvitað er þetta tóm vitleysa, veitðaalveg. eins og skáldið kvað: þa'r gott að eellllshkaa...tíhí.
nóg um það. þvílík vitleysa. allir eru uppáhalds. og hananú! | fangor 13:29
