sjá dagar koma, ár og aldir líða...og svo framvegis.
hitti snillinginn hana evu aftur eftir allt of langan tíma, hef ákveðið að hætta að tína fólkinu mínu svona út um hvippin og hvappinn. ég þekki svo margt fólk sem er skemmtilegt með afbrigðum og ég hitti allt of sjaldan. í kvöld er til dæmis fundur hjá nýstofnuðu félagi brottfluttra héraðsungmeyja sem ég hlakka mikið til að sækja. það er ekki eins og ég hafi annað að gera þessa dagana en að spjalla við fólk.þetta gæti alveg flokkast undir hið forkveðna að rækta garðinn sinn, og það hef ég hugsað mér að stunda af kappi, eftir því sem hreyfingar leyfa. það ku öllum hollt.
það hefur hvarflað að mér að ég ætti kannski að skrifa þessa ba-ritgerð sem ég er með í hausnum á meðan ég bíð eftir líkamlegum framförum. kannski það. eða jafnvel eyða nokkrum dögum í að sannfæra ástu um að það sé ekki hægt að kenna mér að prjóna svo vel sé. nú eða skrifa einsöngleik. sem mér finnst einkar áhugaverð hugmynd.
