ástandið er ennþá heldur bágborið. spenna fyrir morgundeginum í kroppnum. ég er búin að safna í mig orku frá mosarimaaðlinum, vona að það dugi til.
stefnt er að spilakvöldi á vesturgötunni í kvöld til að róa taugarnar og sýna litla kút nýju viðbæturnar við carcasonne.
ég spjallaði við móður mína í gærkveldi og sagði henni frá planinu um heimafæðingu ef allt gengi að óskum. henni var ekki skemmt. ég mun því eyða næstu mánuðum í að reyna að þurrka út kynslóðabilið í viðhorfum kvenna til barnsfæðinga.það er svosem ekki það að mörgum yngri konum dettur ekki í hug að þær geti átt börn á eðlilegan hátt án þess að læknar og hjúkrunarfólk stjórni þeim. en það er sem betur fer að breytast.
þetta verður eina óléttupælingin hér í bili, ég lofa. ég tilkynni hvort hlutirnir hafi gengið og ekki orð um það meir. svo auðvitað helli ég hormónapirringi og öðru satansjúku tilfinningarugli inn eftir þörfum, lesendum til skemmtunar.
ég er farin að hlakka til utanfarar. nýja jórvík og kanadaland. | fangor 16:58