viðburðarrík helgi að baki. rannveig og kjartan giftu sig með sóma í þorlákshöfn á föstudaginn. athöfnin falleg og veislan prýðileg eins og við var að búast. ég tróð mér á svið með hraun og skemmti mér hið besta. við eyddum nóttinni það í fellihýsi á tjaldstæði þeirra þollara og það rigndi eins og hellt væri úr fötu. ég barðist alla nóttina við löngun mína til að klifra yfir girðinguna og stelast í sund að gömlum sið. gerði það ekki og tel það til marks um ellimörk og almennan aumingjaskap.
á laugardaginn fórum við hjónakornin í heimsókn til ástu í sumarbústað á laugarvatnssvæðinu, sátum við 4. mann í úrhellisrigningu í heitum potti. jg tognaði í öxlinni og var hálf lamaður en lét það ekki aftra sér frá því að spila á snúllabar um kvöldið. þar kom ég mér fyrir aftarlega á sviðinu bak við hátalarabox og spilaði á slagvverk og raddaði það sem ég kunni. uppskar komment frá áströlskum sjálfboðaliða: " why do they keep her in the back? she's not that ugly" og ástarjátningar frá pólskum verkamanni sem sá svavar ekki í friði. eftir athyglivert gigg keyrðum við aftur í bústað og sátum í pottinum fram undir 7 að morgni. á sunnudaginn stoppuðum við á laugarvatni, við gamla gufubaðið þar sem litla hraun flutti nokkur lög í blíðskaparveðri. keyrðum heim, stoppuðum í eden og borðuðum ís. ið vorum komin heim um áttaleytið. við sofnuðum bæði eins og við hefðum verið skotin. klukkan átta. ellimörkin aftur.
helgin var afskaplega indæl. og allt það. en mig er farið að langa í frí þar sem ég þarf ekki að gera neitt skipulagt allan tímann. það er nefnilega ekki frí ef maður þarf að vera á ákveðnum stöðum að gera eitthvað ákveðið eftir klukkunni allan tímann. það hljómar svona meira eins og vinna.
