arg og garg! ég hef átt gsm-síma núna í tjah, 6-8 ár. og alltaf hef ég haft sama pin númerið á símunum mínum. eftir flugferðina að austan fyrr í kvöld datt téð númer algerlega úr höfðinu á mér. ég get ekki með nokkru einasta móti rifjað það upp, hvorki í huganum eða með takkaminninu. lok lok og læs, jg í úttlöndum að reyna að ná í mig og ég númer tíu hjá símanum. þetta ku víst vera tiltölulega þekkt meðal óléttra, minnið verður fyrir einhverjum óútskýranlegum holumyndunum og skammtímaminnið dettur úr sambandi. þykir mér þetta renna stoðum undir þá kenningu mína að barneignarástand sé að stærstum hluta heilaskemmandi. einhvern vegin blekkir líkaminn kvenfólk til þess að leggja þetta á sig trekk í trekk. minnisleysi er jú kjörið vopn til þess, þú ert bara alveg búin að gleyma því hvað þetta var hrútleiðinlegt síðast. ásamt reyndar flestu öðru, en það skiptir jú engu máli þegar krílið er komið í heiminn og þú hættir alveg að eiga þér líf....
eins og þetta sé ekki nóg komst ég að því að ég er orðin taugaveikluð fram úr hófi líka, bíl/flughrædd með eindæmum og á ég ekki slíku að venjast.