lífið er almennt ljúft, við étum, drekkum og sofum eftir hendinni. barnið er vært og þægilegt í alla staði þvert á allar svartsýnisspár. við stálumst í heimsókn til flotans þegar úlfhildur stefanía var vikugömul, svona rétt til þess að anda að okkur súrefni. hið besta mál og spaugileg mynd af þeim gyðu saman. mér fannst nú aldrei gaman í dúkkó, var meira á löggu og bófa eða starwarsleikjum. batnandi fólki er þó best að lifa, mér finnst gaman að klæða barnið í einhver krúttföt. einhversstaðar á meðgöngunni breyttist skynjun mín á barnafatnaði og mér fór að finnast yfirgengilega sætt að sjá litlar útgáfur af flíkum. sem er eiginlega bara fyndið. við höfum fengið margt ágætra heimsókna með þægilegu millibili, ég er ennþá á nöfinni hvað orku varðar svo það er hið besta mál. áhugasamir mega líta við, bara senda sms fyrst til að fá tímasetningar á hreint, svo er ágætt að fólk miði við að stoppa stutt, svona fyrst um sinn.
maður verður náttúrulega að finna sér eitthvað til að dunda við í orlofinu. sniðugt, held ég.
