þegar rannveig sá fréttina um fegursta barn á íslandi langaði hana til að æla. mín viðbrögð voru hins vegar þessi: æla? ég er enn að hlæja. og bíð eftir því að einhver taki sig til og skrifi lærða grein um forheimskun mannskepnunnar og þá lágkúru sem þrífst inni á spjallvefjum þessarar síðu. ég hef líka mikið velt því fyrir mér hvað þetta fólk gerði áður en það gat opinberað fávisku sína fyrir heiminum á síðum barnalands..? hvar var þessi hópur illra upplýstra slúðurlekandi örvita áður en hann gat ælt úr sér vitleysunni á netinu? ég minnist þess nefnilega ekki að hafa hitt hóp af svona fólki fyrir neinsstaðar. vissi kannski af einum og einum, en ekki stórum hópum. hvað þá að samfélagið hefði viðurkennt einhverja ályktun sem frá slíkum einstaklingi kæmi, eins og til dæmis að velja fallegasta ungabarnið. svona í framhaldi af því; þykir fólki það virkilega eitthvað asnalegra en að velja fallegustu konuna eða fallegasta karlinn? slefaði ekki þjóðin yfir júbí og montar sig ennþá af fegðurðarsamkeppnum frá 9. áratug síðustu aldar? þetta kemur mér bara ekkert á óvart. það verður ekki langt þangað til við höldum keppnina um litlu ungfrú ísland í smáralind.
svona í framhjáhlaupi, ætlar virkilega enginn að tjá sig um þetta mánaðarlega? er athugasemdakerfið mitt bilað ? eða þarf ég að fara að leita að öndinni? | fangor 11:15